Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από τον θάνατο του ποιητή Άγγελου Σικελιανού (1884-1951). Mε αφορμή αυτή την επέτειο, θα πραγματοποιηθεί το Διεθνές Φεστιβάλ «Άγγελος Σικελιανός» στο πλαίσιο ενός νέου πολιτιστικού θεσμού, με όνομα Ημέρες Δελφικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς και στοχεύει να γίνει ένα Διεθνές Πνευματικό Φόρουμ.
Οι Ημέρες Δελφικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2021 θα διεξαχθούν από τις 11 Ιουνίου έως και τις 11 Ιουλίου 2021 σε έξι περιοχές όπου έζησε και έδρασε ο ποιητής: Δελφούς, Συκιά, Λευκάδα, Σαλαμίνα, Αίγινα και Αθήνα. H είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό. Οι δράσεις αφιερώνονται στον Άγγελο Σικελιανό και το έργο του, ενώ προσεγγίζουν και τον καθοριστικό ρόλο της συζύγου του Εύας Πάλμερ στο κοινό όραμά τους για τις Δελφικές Εορτές.
Η Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία της ΕΡΤ θα ερμηνεύσει το «Πνευματικό Εμβατήριο» του Άγγελου Σικελιανού σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη, στην εναρκτήρια εκδήλωση στους Δελφούς (12/6) και στην εκδήλωση λήξης (11/7), που θα πραγματοποιηθεί στο Περιστύλιο του Ζαππείου Μεγάρου.
Οι εκδηλώσεις απλώνονται σε υπαίθριους χώρους μοναδικής φυσικής ομορφιάς και ιστορικής αξίας: από το Ανοιχτό Θέατρο Φρύνιχος, την Αυλή του Μουσείου Δελφικών Εορτών Εύας και Άγγελου Σικελιανού και την Κασταλία Πηγή στους Δελφούς (11-13 Ιουνίου), μέχρι τη Βίλα του Άγγελου Σικελιανού στη Συκιά (17-19/6). Και από το Μουσείο Άγγελου Σικελιανού – Κηποθέατρο στη Λευκάδα (25-27/6) και την Οικία Άγγελου Σικελιανού (Μοναστήρι Φανερωμένης) στη Σαλαμίνα (2-4 Ιουλίου), μέχρι το Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας στην Αίγινα (9-10 Ιουλίου). Αλλά και σε θέατρα, πύργους, αυλές σχολείων και παλιών ξενοδοχείων, αρχαιολογικές τοποθεσίες και χώρους του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Ο κύκλος εκδηλώσεων θα ολοκληρωθεί στην Αθήνα, στο Ζάππειο την Κυριακή 11 Ιουλίου.
Ένα ενδεικτικό έργο του μεγάλου ποιητή που μιλά για την ελληνική γη:
Ω χώματα της γής μου!
Χώμα Λευκαδίτικο,
πρωτόχωμα
τιτάνια ζύμη του κορμιού μου
του ίδιου μου του ακοίμητου μυαλού!
Χώμα Αιγινήτικο,
αλαφρό σαν αφρομύγδαλο
πηλέ που μου δροσίζεις την καρδιά
σαν τα λαγήνια σου
που κρυώνουνε τα καλοκαίρια το νερό!
Χώμα της Πελοπόννησος,
που θρέφεις άμετρα τα κυπαρίσσια,
από το πιο μικρό
που παίζει με τον αέρα ως σκύμνος λιονταριού
ώσμε το μεγαλύτερο που η μνήμη μου κρατεί!
Αργίτικο φλογάτο κοκκινόχωμα,
που καις στον ήλιο ως πυρωμένο σίδερο ―
κι ωστόσο σε φλογίζει ακόμα πιότερον η παπαρούνα!
Ω χώματα της γής μου,
μύρια κι αξεχώριστα σαν τα νερά.
