Εντυπωσιάζει με τις ικανότητές του στην πίστα αλλά και με την απλότητα και την ταπεινότητα που δείχνει έξω από αυτή. Ο λόγος για τον Κίμωνα Καράμπελα, έναν καταξιωμένο αναβάτη, τέσσερις φορές πρωταθλητή Ελλάδας στο Enduro, που είχαμε την ευκαιρία να τον συναντήσουμε και να συζητήσουμε όλα όσα αφορούν την ενασχόλησή του με τις μηχανές.
Τι είναι άραγε αυτό που τον ωθεί με απροσμέτρητο πάθος σε κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν παρακινδυνευμένο;
Ας προσπαθήσουμε να μάθουμε…
Πες μας λίγα λόγια για σένα. Πώς ξεκίνησε η επαφή με το μηχανοκίνητο αθλητισμό; Υπήρξε κάποιο άτομο που σε ενέπνευσε;
Ξεκίνησα περίπου το 2007, εντελώς χομπίστικα. Η τρέλα μου με τις μοτοσυκλέτες υπήρξε από πολύ παλιά. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου θέλω να ανέβω σ’ ένα μηχανάκι χωμάτινο και να χαθώ στα βουνά. Πράγμα που δεν γινόταν όσο ήμουν μικρός γιατί έπρεπε να πάρω την άδεια των γονιών μου οι οποίοι μου έλεγαν χαρακτηριστικά “πάνω από το πτώμα μου”.
Όντας μοτοσικλετιστής ο πατέρας μου, κατάλαβε κάποια στιγμή ότι δεν μπορούσε να αποφύγει την επαφή μου με τις μηχανές. Στα 18 μου λοιπόν αφού τους έπεισα, μου αγόρασαν το πρώτο motocross και έτσι ξεκίνησε η ενασχόλησή μου με τις μηχανές.
Είχα τρέλα με τη φύση, ήθελα να είμαι στις λάσπες, να βρέχει και να αναζητώ την περιπέτεια. Παρακολουθούσα πολύ τα περιοδικά, ήξερα όλους τους αγωνιζόμενους, και κάποια στιγμή πήγα και έβγαλα δελτίο αθλητή χωρίς όμως στην πράξη να ξέρω πως είναι το άθλημα. Εγώ μέχρι τότε απλώς έπαιρνα τη μηχανή και πήγαινα στο βουνό.
Λαμβάνοντας μέρος σε ένα αγώνα στην Ανάβυσσο ξεκίνησαν όλα, καθώς εκεί γνώρισα πολύ έμπειρους ανθρώπους. Εκεί συνειδητοποίησα ότι απαιτεί πολλά πράγματα ταυτόχρονα το άθλημα ώστε να υποστηρίξεις τη χωμάτινη προπόνηση. Χρειάζεται γυμναστήριο, ποδήλατο αλλά και πολύ προπόνηση με τη μηχανή.
Το 2009 πήρα την πρώτη μου μοτοσυκλέτα και συμμετείχα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Enduro, το οποίο στα αυτιά μου ακουγόταν πολύ μεγάλο. Την πρώτη μου χρονιά κατέκτησα το πρωτάθλημα στη junior κατηγορία. Έτσι πολύ γρήγορα έφτασα σε υψηλό επίπεδο.
Τι σημαίνει enduro για σένα;
Enduro σημαίνει πάρα πολλά. Σημαίνει αρχικά επαφή με τη φύση. Ξεκινάμε σαν φυσιολάτρες, όλοι οι εντουράδες, αγαπάμε το βουνό και το προστατεύουμε. Λειτουργούμε σαν δασοπροστασία για το δάσος, καθώς πηγαίνοντας σε απόκρημνα σημεία τα κρατάμε ζωντανά. Όταν σε ένα μονοπάτι πηγαίνουν μόνο περιπατητές και δεν κάνουν ένα κλάδεμα για παράδειγμα αυτό το μονοπάτι περνώντας τα χρόνια θα σβήσει.
Enduro σημαίνει αδρεναλίνη, σημαίνει παρέα καθώς είναι παρεΐστικο σαν άθλημα. Συναντιόμαστε για να κάνουμε την τρέλα μας κι όχι απαραίτητα να πάμε γρήγορα, είναι ευχαρίστηση να είμαστε όλοι μαζί.
Ποιο είναι το επίπεδο του Enduro στην Ελλάδα;
Το επίπεδο στην Ελλάδα είναι το υψηλότερο που μπορεί να υπάρχει. Αυτό συμβαίνει καθώς στη χώρα μας μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επαγγελματίας αναβάτης. Οι εταιρείες στο χώρο δεν έχουν έναν αναβάτη που να έχει για παράδειγμα κάποιο συμβόλαιο να πληρώνεται και να ζει από αυτό. Οπότε όλοι βιοποριζόμαστε από άλλες πηγές.
Άρα η προπόνηση περιορίζεται σε λιγότερες ώρες και γι’ αυτό το επίπεδο φτάνει μέχρι ένα σημείο. Εάν κάποιος ασχολούνταν περισσότερες ώρες σίγουρα θα ήταν καλύτερος αθλητής. Το πόσο καλοί είμαστε σ’ αυτό το άθλημα είναι πραγματικά θεαματικό σε σχέση με το πόσες ώρες δαπανάμε στην προπόνηση. Όταν για παράδειγμα εμείς καβαλάμε ένα Σαββατοκύριακο και αντίστοιχα με άλλους αναβάτες από άλλες χώρες είμαστε κοντά σε χρόνους, αυτό κάτι σημαίνει. Σίγουρα σ’ αυτό ευνοεί πολύ και η χώρα μας γιατί έχουμε ελεύθερα βουνά, δεν εννοώ εθνικούς δρυμούς, μιλάμε για περιοχές που μπορείς να εκμεταλλευτείς και να κάνεις προπόνηση.
“Όλη η Ελλάδα είναι ένα κομμάτι Enduro, καθώς έχουμε απίστευτη φύση. Τα καλύτερα σημεία είναι για μένα στη Βόρεια Ελλάδα καθώς έχουν ιδιαίτερη ποικιλομορφία εδάφους.
Με αγαπημένους προορισμούς τα Γρεβενά και τη Φλώρινα που είναι πραγματικά παράδεισος για το άθλημα αυτό”
Μοιράσου μαζί μας τις πιο δυνατές στιγμές που έζησες σε κάποιο αγώνα. Κάποιος τίτλος που κέρδισες και είσαι περήφανος γι’ αυτόν.
Πολύ δυνατές στιγμές είχα βιώσει σε αγώνες στο εξωτερικό. Μία πολύ δυνατή στιγμή μου ήταν σίγουρα ο τερματισμός που είχα με τη συμμετοχή μου στη Σλοβακία το 2015, με την Εθνική Ελλάδος, στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα του Enduro (International 6 days Enduro). Ήταν ένας αγώνας 6 ημερών με 300 km την ημέρα, σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Έβρεχε κάθε μέρα και είχαμε να ντιλάρουμε με λάσπες, με ρίζες δέντρων και αυτό ήταν μία δυνατή εμπειρία αλλά και ο τερματισμός γενικότερα σε κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν ήταν η πιο δυνατή, αλλά σίγουρα θα μπορούσα να την εντάξω στις πιο δυνατές μου στιγμές.
Πώς αντιμετωπίζεις το φόβο; Τι μέρος καλύπτει σε κάθε αγώνα σου αυτό το συναίσθημα;
Ο φόβος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στο άθλημά μας. Είναι κάτι που πρέπει να το καταπολεμήσεις γιατί ουσιαστικά δεν είναι φόβος, είναι ρίσκο. Για να είσαι γρήγορος στο άθλημα του Enduro πρέπει να ρισκάρεις. Εάν δεν ρισκάρεις, δεν θα έχεις αποτελέσματα. Όσο πιο συνεχή επαφή έχεις με το άθλημα σε κάνει και πιο σίγουρο και άρα μετριάζει και το φόβο. Αλλά πάντα υπάρχει το ρίσκο. Πρέπει πάντα να κάνεις κάτι παραπάνω. Το ρίσκο μεταφράζεται σε τραυματισμό ή σε κάποια δυνατή πτώση. Σίγουρα υπάρχει κίνδυνος για ένα τραυματισμό αλλά αυτό προσπαθείς να το αποβάλλεις από το μυαλό σου.
Love it, leave it or change it. Η πραγματική ερώτηση είναι: στην πραγματική σου ζωή πως είσαι; Η επαφή με τις μηχανές έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης σου;
Σίγουρα μου έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης. Είμαι ευγνώμων που έχω ασχοληθεί με το Enduro. Καταρχάς είναι ατομικό άθλημα που σημαίνει ότι πρέπει να είσαι κατά κάποιο τρόπο εγωιστής και να θέλεις το καλύτερο για σένα. Στη ζωή μου μ’ αρέσει να παίρνω την επιβράβευση, να προσπαθώ για το καλύτερο αλλά το πιο σημαντικό που έχω μάθει μέσα από τους αγώνες είναι ότι έχω μάθει να χάνω.
Οπότε ξέρω καλά πώς να αντιμετωπίσω το οτιδήποτε στην καθημερινότητά μου αν κάτι δεν πάει καλά. Είμαι με το κεφάλι ψηλά και λέω “οκ εντάξει, πάμε παρακάτω”. Είναι σημαντικό αυτό γιατί αν κάνεις ένα ατομικό άθλημα και έχεις χάσει κάποιες αξιώσεις την τελευταία στιγμή ή ένα πρωτάθλημα, πρέπει να ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις.
Δεδομένου ότι είσαι και προπονητής στo Enduro Skills, πώς μοιράζεις το χρόνο σου στην ομάδα που έχεις αλλά και στη δική σου προπόνηση;
Προσπαθώ σίγουρα να βρω τη χρυσή τομή γιατί το να διδάσκεις σε νέους και σε μη νέους αναβάτες και παράλληλα να θέλεις να βρίσκεσαι και εσύ σε φόρμα, είναι δύσκολο. Αυτό συμβαίνει καθώς ο χρόνος είναι κοινός. Αυτή τη στιγμή είμαι ανάμεσα στο ένα και στο άλλο, προσπαθώ να τα προλάβω όλα.
Καταλαβαίνουμε ότι είσαι ανοιχτός σε οτιδήποτε σε πάει στο επόμενο βήμα. Ποιο είναι το επόμενο βήμα για σένα;
Βρισκόμαστε εν έτει 2022, έχοντας περάσει 2 χρονιές πολύ δύσκολες για τη χώρα μας αλλά και για όλο τον κόσμο γενικότερα και πόσο μάλλον για το Enduro. Το 2020 δεν έγινε καθόλου πρωτάθλημα, ενώ το 2021 έγιναν σχεδόν οι μισοί αγώνες. Το 2022 έχει δείγματα βελτίωσης. Το πλάνο μου είναι να συμμετάσχω στο Πρωτάθλημα του 2022, διεκδικώντας τον τίτλο στην κατηγορία μου και ταυτόχρονα να συμμετάσχω και σε κάποιους αγώνες του εξωτερικού.
Παράλληλα, θα ασχοληθώ περισσότερο με το Enduro skills ώστε να γίνει μεγαλύτερο και να το μάθει περισσότερο ο κόσμος. Ο τρόπος που έχω επιλέξει να το κάνω είναι με τα ταξίδια μου σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, μεταφέροντας τις γνώσεις μου και γνωρίζοντας κόσμο.
Γνωρίζοντας την οδηγική συμπεριφορά των Ελλήνων και λαμβάνοντας υπόψιν τον αριθμό των τροχαίων ατυχημάτων που γίνονται στη χώρα μας, ποια είναι η γνώμη σου για το δίπλωμα οδήγησης στα 17;
Είμαι πολύ σύμφωνος καθώς όλοι μας πριν την ηλικία των 18, έχουμε δοκιμάσει να οδηγήσουμε. Όλο αυτό, το να μπαίνεις στη διαδικασία να οδηγείς, χωρίς να έχεις δίπλωμα, το κάνει πιο επικίνδυνο. Εγώ πιστεύω ότι όσο πιο νωρίς μπορεί να βγάλει κανείς δίπλωμα, τόσο το καλύτερο είναι και μεγαλύτερη ασφάλεια θα έχει και ο ίδιος. Αν υπάρχουν και σωστές βάσεις θα βγουν και πιο σωστοί οδηγοί και έτσι θα εξαλείψουμε και τον αριθμό των τροχαίων ατυχημάτων.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχει δοθεί σχετικά με την ενασχόλησή σου με τις μηχανές και τι θα έλεγες σε κάποιον που κάνει τα πρώτα του βήματα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό;
Η καλύτερη συμβουλή είναι πως ότι κάνεις να το κάνεις πάντα με μέτρο, με ασφάλεια και να μη βιάζεσαι. Είναι πολύ σημαντικό γιατί όλοι θέλουμε το ταχύρρυθμο στη ζωή μας. Υπάρχουν κάποια αθλήματα όμως, όπως το Enduro, που θέλουν χρόνο. Εάν δεν του δώσεις χρόνο δε θα σε σεβαστεί. Οπότε μη βιάζεσαι να το γνωρίσεις.
Την ίδια συμβουλή θα δώσω κι εγώ καθώς δεν το ακολούθησα όλο αυτό. Έχω διάφορα χειρουργεία στο σώμα μου καθώς βιαζόμουν να γίνω γρήγορος να μάθω κάτι που δεν είχα μάθει καλά και δεν μου έβγαινε. Οπότε γι’ αυτό το λόγο δίνω την ίδια συμβουλή ώστε να την ακούσω κι εγώ.
Ακολουθώντας ως φιλοσοφία το “Get out of your comfort zone”, ο Κίμωνας είναι ο άνθρωπος που ξεπερνάει τα όρια που θέτει. Είναι ένας πολλά υποσχόμενος αθλητής και μπορεί να διακρίνει κανείς τη σπίθα στα μάτια του καθώς σου μιλάει για τα όνειρα και τα σχέδια του.
Οι αντιξοότητες δε λείπουν, τα προβλήματα δεν απουσιάζουν στο άθλημα του Enduro, στο τέλος κάθε αγώνα όμως αυτό που εισπράττει ο Κίμωνας είναι μαγικό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι λέξεις “περιπέτεια” και “διαρκείς προκλήσεις” ταυτίζονται άρρηκτα με το όνομά του και βάζει τη δική του ξεχωριστή σφραγίδα στο άθλημα του Enduro.
Για περισσότερη περιπέτεια και Enduro στιγμές ακολουθήστε τον Κίμωνα στους προσωπικούς του λογαριασμούς στο Facebook και το Instagram.
