Σε λιγότερο από 2 μιση ώρες από την Αθήνα, στην Πελοπόννησο και στον νομό Αχαΐας θα συναντήσετε ένα πραγματικό στολίδι της φύσης. Η λίμνη Τσιβλού, με τα πανέμορφα νερά της και το γύρω τοπίο είναι ένας εξαιρετικός φθινοπωρινός προορισμός. Τα πορτοκαλί και τα κίτρινα φύλλα έρχονται σε μια πανέμορφη αντίθεση με το βαθύ γαλαζοπράσινο της λίμνης.
Η διαδρομή αφού βγείτε από την Ακράτα και αρχίσετε να ανεβαίνετε υψόμετρο είναι απολαυστική. Επίσης να αναφέρουμε πως ο δρόμος είναι καλός και κατάλληλος για κάθε αυτοκίνητο. Σύντομα θα φτάσετε στην λίμνη και στο δάσος που την αγκαλιάζει.
Πώς όμως δημιουργήθηκε η Λίμνη Τσιβλού;
Τον Μάρτιο του 1913, η ήρεμη ροή του ποταμού Κράθη, που πηγάζει από το Χελμό διακόπηκε ξαφνικά από κατολισθήσεις. Ο βαρύς χειμώνας που ακολούθησε έδωσε τη χαριστική βολή, με τα χιόνια και τις βροχές να ευνοούν μια ακόμη μεγαλύτερη κατολίσθηση.
Την Κυριακή 24 Μαρτίου του 1913, μια γιγαντιαία κατολίσθηση έκανε ολόκληρη την πλαγιά να υποχωρήσει μέσα σε λίγα μόλις λεπτά. Ο Κράθης και ο παραπόταμός του φράχτηκαν από τις κατολισθήσεις και έτσι σχηματίστηκαν η λίμνη του Κράθη και η λίμνη του Τσιβλού.
Η στάθμη της λίμνης Τσιβλού άρχισε να ανεβαίνει, πνίγοντας αρκετά σπίτια και την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας. Η Συλίβαινα χάθηκε για πάντα στον πυθμένα της λίμνης – και η απουσία της είναι ακόμη ορατή, στο τμήμα του βουνού που φαίνεται ξεκάθαρα ότι λείπει. Έτσι, οι κάτοικοί της δημιούργησαν ένα χωριό με το ίδιο όνομα, κοντά στην Ακράτα.
Την επόμενη χρονιά, η λίμνη του Κράθη συνέχισε να συγκεντρώνει νερό, μέχρι που το χώμα της υποχώρησε τον Ιανουάριο του 1914 και η λίμνη άδειασε σε λίγα λεπτά. Η λίμνη Τσιβλού, έχει μείνει αγέρωχη και μέχρι σήμερα αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο φυσικό τοπίο.
