Φάβα Σαντορίνης
Ποπ προϊόν και παγκοσμίου φήμης, η φάβα Σαντορίνης είναι μοναδικό προϊόν που αρκεί λίγο βράσιμο, αλάτι και ελαιόλαδο για να απογειωθεί. Οι ντόπιοι ισχυρίζονται πως το φυτό «Lathyrus Clymenum L.» από το οποίο προέρχεται η φάβα, καλλιεργείται στο νησί εδώ και 3.500 χρόνια. Αυτό, λοιπόν, που κάνει τη φάβα Σαντορίνης ξεχωριστή είναι υπόγλυκη γεύση της, λόγω του εδάφους του νησιού που είναι πλούσιο σε σάκχαρα. Μπορεί να τη συναντήσετε σκέτη, παντρεμένη (με κόκκινη σάλτσα, κρεμμύδι, κάπαρη) ή και με τηγανιτό καβουρμά.
Ρεβιθάδα Σίφνου
Άλλο ένα πιάτο με όσπρια είναι η επίσης διάσημη ρεβιθάδα Σίφνου. Σιγομαγειρεμένα ρεβίδια, με το δεντρολίβανο να κυριαρχεί, σε πύλινο σκεύος που μετά από ώρες στον ξυλόφουρνο παντρεύει τα υλικά που λιώνουν στο στόμα. Ακόμη και αν δεν είστε λάτρεις των ρεβιθιών, αυτό είναι ένα πιάτο που θα σας αποδείξει πως πάντα υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα.
Αυτό που κάνει τη γεύση του πιάτου να ξεχωρίζει είναι το σιγανό μαγείρεμα στο πύλινο σκεύος που στο νησί λέγεται «σκεπασταριά». Οι ντόπιοι από την εποχή που κατοικήθηκε το νησί άρχισαν να αναπτύσσουν ταχύτατα την αγγειοπλαστική τέχνη. Έτσι άρχισαν να δημιουργούν κεραμικά αντικείμενα των οποίων η χρήση πολλές φορές ήταν για την μαγειρική. Άρα, αυτά τα σκεύη έγιναν “ένα” με τη ρεβιθάδα η οποία μέσα σε αυτά αποκτά και μια ελαφρά καπνιστή γεύση.
Σφουγγάτο στη Κύθνο
Το πιο χαρακτηριστικό πιάτο του νησιού είναι το σφουγγάτο, ένα είδος τυροκροκέτας. Αυτό που κάνει το πιάτο ξεχωριστό είναι η πρώτη ύλη του, που είναι το «ξινό», ένα παραδοσιακό ανάλατο τυρί. Αν παντρέψετε το σφουγγάτο με το μέλι του νησιού, τότε απλά δεν θα μπορείτε να σταματήσετε να τρώτε.
Κοπανιστή Μυκόνου
Η Μύκονος διαθέτει πλούσια γαστρονομία και η κοπανιστή της είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία είναι διάσημη. Είναι ένα πικάντικο και πιπεράτο τυρί που η καυτερή γεύση της, δεν οφείλεται σε μπαχαρικά ή καυτερές πιπεριές όπως πολλοί νομίζουν, αλλά απλά στην ιδιαίτερη ζύμωση που υφίσταται για πολλούς μήνες μέχρι να φθάσει στο «πικ» της αψάδας της.
Η γούνα στην Πάρο
Αν έχετε επισκεφθεί την Πάρο σίγουρα θα σας τράβηξαν την προσοχή τα ψάρια που «λιάζονταν» κρεμασμένα σε σχοινιά έξω από τις ψαροταβέρνες. Αυτό το ψάρι είναι η γούνα, δηλαδή σκουμπρί το οποίο αφού ανοιχτεί και καθαριστεί, καψαλίζεται από τον ήλιο. Στο τέλος ψήνεται στα κάρβουνα και μετατρέπεται σε έναν αξέχαστο καπνιστό μεζέ που θα σας μείνει ως η πιο χαρακτηριστική γεύση από αυτό το νησί.
Η λούζα Τήνου
Σχεδόν σε κάθε τηνιακό εστιατόριο ή ταβέρνα θα δείτε τη λούζα είτε ως ορεκτικό είτε ως υλικό σε σαλάτες και κυρίως. Η λούζα είναι αλλαντικό από χοιρινό κρέας που παρασκευάζεται ακόμη και σήμερα σε πολλά σπίτια του νησιού. Συγκεκριμένα, το φιλέτο του χοίρου μένει αρκετές ώρες σε αλατοπίπερο και διάφορα μπαχαρικά όπως μπαχάρι, ρίγανη, θρούμπι. Κατόπιν βουτιέται σε άλμη, στεγνώνει, περνιέται σε φαρδύ έντερο και κρεμιέται για να στεγνώσει και να ωριμάσει στον αέρα 10-15 ημέρες.
Η λαδένια Κιμώλου
Η λαδένια Κιμώλου, έχει καταγραφεί ως μία από τις παλαιότερες μορφές πίτσας, χωρίς τυρί, μόνο με ντομάτα, κρεμμύδι και ελαιόλαδο. Γίνεται με σπιτικό ζυμάρι και τη διαφορά κάνει το ελαιόλαδο που μπαίνει σε γενναιόδωρη ποσότητα, κάνοντας τη λαδένια τραγανή και τονίζοντας τη μεσογειακή της γεύση.
