Νησί δυτικά της Δήλου με έντονο θαλάσσιο διαμελισμό, η Pήνεια αποτελείται από δύο τμήματα, που συνδέονται με στενό ισθμό. Tο νησί έχει λίγα σπίτια για βοσκούς και καλλιεργητές της γης, καθώς και θαυμάσιες παραλίες, που προτιμούν οι εκδρομείς με κότερα και ταχύπλοα σκάφη. H Pήνεια και η Δήλος – χωρίζονται με το στενό της Δήλου – που ονομάζεται Δήλες.
Η Ρήνεια έχει ίχνη κατοίκησης από την 5η χιλιετία π.Χ. Στα ιστορικά χρόνια το νησί βρέθηκε στην σκιά της γειτονικής Δήλου. Το 530 π.Χ. ο τύραννος Πολυκράτης της Σάμου κατέλαβε το νησί και το αφιέρωσε στο ιερό του Απόλλωνα της Δήλου. Το γεγονός αυτό αποτελεί και την πρώτη ιστορική αναφορά που διαθέτουμε για την Ρήνεια. Όταν οι Αθηναίοι επέβαλαν την κάθαρση στο νησί της Δήλου, κατά τα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου και αποφάσισαν να μην γεννιέται και να μην πεθαίνει κανείς στο ιερό νησί, η Ρήνεια μετατράπηκε σε απέραντη νεκρόπολη.
Παράλληλα στο νησί λειτουργούσε και θεραπευτήριο στο οποίο κατέληγαν οι βαριά άρρωστοι που δεν επιτρεπόταν πλέον να παραμένουν στην Δήλο. Μετά την παρακμή της Δήλου η Ρήνεια εγκαταλείφθηκε. Στα σύγχρονα χρόνια το νησί χρησιμοποιείται ως τόπος βοσκής κοπαδιών από το γειτονικό νησί της Μυκόνου.
