Ο γνήσιος κυκλαδίτικος οικισμός της χώρας από τους ωραιότερους των Kυκλάδων, απλώνεται σε δύο υψώματα και αγναντεύει από ψηλά το πέλαγος. Tα κάτασπρα παραδοσιακά σπίτια και τα όμορφα αρχοντικά, τα πλακόστρωτα στενά με τα ασβεστωμένα πεζούλια και σκαλοπάτια, τα γραφικά καφενεία και οι ταβέρνες με τη σικινιώτικη κουζίνα, οι αξιόλογες εκκλησίες και οι παλαιοί μύλοι συνθέτουν ένα γοητευτικό σύνολο. Aπό τους δύο συνοικισμούς που συγκροτούν τη Xώρα, ο παλαιότερος είναι το Kάστρο, ενώ το Xωριό είναι δημιούργημα των Nεότερων Xρόνων.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία η νήσος Σίκινος έλαβε το όνομά της από τον Σίκινο τον γιο του Θόαντα, βασιλιά της Λήμνου, και εγγονού του Βάκχου και της Αριάδνης που διέμεναν στη Νάξο. Κατά τον Πλίνιο και τον Στέφανον τον Βυζάντιον το αρχαιότερο όνομα της νήσου αυτής ήταν «Οινόη». Το όνομα Σίκινος διατηρήθηκε αναλλοίωτο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μόνο κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας, για κάποιο χρονικό διάστημα περεφθάρει σε Σύκανδρος, όπως σημειώνει ο Φλωρεντινός ιερέας Χριστόφορος Βουεδολμόντης ή Μπουεντολμόντης που επισκέφθηκε τη νήσο το 1422 και αναφέρει πως το όνομά της οφείλεται στα πολλά σύκα που παράγει η νήσος.
